Pejzaż znajdował się w kolekcji Bernheim jeune w Paryżu. Pierwszym niemieckim właścicielem był Adolf Rothermundt z Drezna. Po rozproszeniu jego zbioru trafił on z innymi wartościowymi dziełami do Wrocławia. Wiadomo, że znajdował się tam już w 1923 roku, należał wówczas do Maxa Silberberga. W 1935 roku obraz został zlicytowany na przymusowej aukcji dzieł ze zbioru Silberberga w berlińskim salonie Paula Graupe, zakupił go zbieracz z Hamburga. Po trzydziestu latach pejzaż pojawił się ponownie na rynku antykwarycznym - w 1964 roku wystawiono go na aukcji w kolońskiej galerii Lempertz, potem trafił do Galerie Nathan w Zurychu. Za pośrednictwem salonu Paula Rosenberga w Nowym Jorku znalazł się w kolekcji Emily Crane. W 1967 roku został zakupiony do Instytutu Sztuki w Chicago. Na podstawie konwencji waszyngtońskiej doszło do porozumienia pomiędzy potomkami Maxa Silberberga i muzeum.

Karl Scheffler, Breslauer Kunstleben, "Kunst und Künstler", 21 (1923), s.129 n

Karl Scheffler, Die Sammlung Max Silberberg, "Kunst und Künstler", 30 (1931), s. 6,

Paul Abramowski, Die Sammlung Silberberg, Breslau, "Der Sammler", (20) 1930, s. 149-153

• Dr. Hans-Joachim Hinz